Ullarsokkurinn tjáir sig

Ég er lökkí bastard, þannig er það nú bara.  Ég fór austur fyrir fjall eftir vinnu til að skoða gæsir og freista þess að plamma niður eins og eina.  Ég var kominn þangað rétt fyrir sjö.  Klæddi mig og arkaði af stað.  Það er ekki nema rétt um eins og hálfs kílómetra gangur að þeim stað þar sem ég hafði ákveðið að leggjast.  Strax og ég var kominn, og væntanlega einnig áður, var mikið um flug.  Meira að segja komst ég oftar en einu sinni í príma færi - en ekkert gekk hjá mér.  Ég vil kenna því um að ég var ekki með mína byssu, heldur eðaltvíhleypu sem ég hef að láni.  Ég hefði betur skotið nokkrum skotum úr henni áður svona til að læra aðeins á hana.  En helsta ástæðan fyrir lélegum aflabrögðum er örugglega sú að ég er skelfilega léleg skytta og hef því miður verið afskaplega latur við að æfa mig.  En ég hef lofað sjálfum mér því að bæta mig og hef því skráð mig í Skotvís og fylgir aðild að Skotreyn með í pakkanum.  Æfing... æfing... æfing.  Og náttúrulega þolinmæði.  

En það var frábært að fylgjast með gæsunum og álftunum sem flugu þarna í hundruða vís.  Það eitt nægði mér.  Að vera einn með  sjálfum sér í náttúrunni og fylgjast með því sem fyrir auga ber toppar nánast hvað sem er.  Ég var þarna fram í brúnamyrkur.  Veðrið var milt, rigning og logn. 

Það verða betri aflabrögð seinna í haust.  I can feel it in my bones.

Svo styttist í rjúpnaveiðitímabilið. 

Það varð ekkert úr skokki á föstudaginn.  Við vorum komin mjög seint heim eftir vinnu og svo var ég bara latur.

Við eyddum laugardeginum fyrir austan fjall, hjá Flúðafjölskyldunni.  Á meðan Kristín og Steina dunduðu sér við ditten og datten, fórum við Jónas niður á Skeiðin til að líta eftir gæs.  Um kvöldið lögðumst við svo út og urðum vitni að miklu flugi, en því miður vorum við ekki nægjanlega vel staðsettir.  Þær flugu í kringum okkur án þess að við kæmumst í færi.  En gaman var þetta - alveg hrikalega gaman. 

Ég fór bjartsýnn út að skokka eftir vinnu í dag, þrátt fyrir hálf hryssingslegt veður, en fann fljótlega að þetta var ekki minn dagur.  Verkir í leggjunum framanverðum voru að  plaga mig og eins verkur í hásin á vinstri fæti.   Ég fór því rólega yfir.  (hahaha, heyra í mér. Ég tala eins og þræl vanur hlaupari... auðvitað fór ég róleg yfir, ég komst bara ekkert hraðar.  Rassin er svo þungur.) En það sem var verst af öllu er að ég gleymdi mp3 spilaranum, þannig að ég hafði ekkert í eyranu til að drepa tíman.  Þetta var því eins leiðinlegt og hugsast getur.  En það eru tölur:

Dags:  14.09.09
Tími:  00:39:00
Meðalpúls:  130
Hámarkspúls:  167
Brennsla:  438 kcal

Þegar ég pjakkað þetta hugsaði ég um þau ráð sem ég hef fengið frá vinum og vinnufélögum:  Ekki fara of geyst af stað, byrjaðu rólega og skokkaðu annan hvern dag til að byrja með.  Ég hef náttúrlega ekkert farið eftir því, heldur öslað út hvern virkan dag.  Því ákvað ég að róa mig aðeins niður og fara ekki út á morgun, heldur næst á miðvikudaginn, hvíla á fimmtudag og fara svo aftur út á laugardag.  Líst vel á það.

Mér finnst best að drífa mig út strax og ég er kominn heim.  Ekki fara að gera eitthvað og eiga svo eftir að fara út að hjóla eða (rembastviðaðskokka).  Þannig var það þegar við komum heim í dag.  Stökk beint í gallann og út.  í dag átti að skokka.  Ég fann það þegar ég fór af stað að þetta yrði nú ekki eins leiðinlegt og áður.  Mér leið bara þannig.  Kannski hjálpaði það til að ég var með uppáhalds hljómsveitina mína í eyranu, The Queen.  Mér gekk líka ljómandi vel.  Gekk og hlunkaðist áfram rétt rúma fjóra kílómetra ár á þrjátíu og átta mínútum, skv. Pólargræjunni og þar sem ég er alltaf með hana á mér er ekki úr vegi að skella tölunum hér inn:

Dags:  09.09.09
Tími:  38,19
Meðalpúls:  146
Hámarkspúls:  177
Brennsla:  535 kcal

Mér var bent á fína síðu fyrir byrjendur í hlaupi, Couch to 5k. og hún er meira að segja á íslensku.  Ég ætla mér að skoða hana, henni fylgir einnig podcast (hlaðvarp?).  Spennandi... spennandi...

Ég lét mig hafa það og fór út að rembast við skokk, um leið og við komum heim úr vinnunni.  Það gekk bærilega.  Ég held uppteknum hætti og jogga og geng ójöfnum höndum... og stíllinn maður minn, alveg skelfilegur.  Ég hef er með fínan hring sem ég fer og get bætt við hann nokkrum metrum þegar ég vil. 

Á morgun verður hjólað... það verður bara gaman.

Helgin gengin í garð.  Ljúft.  Strax eftir vinnu lét ég mig hafa það og skellti mér í stuttbuxur, bol og þunna flíspeysu og fór út og myndaðist við að skokka, ganga, skokka, ganga.  Ég er ekki frá því að mér hafi þótt örlítið ögn skemmtilegra að myndast við þetta í dag en áður.  Mér gekk líka betur, skokkaði lengur á milli þess sem ég gekk.  En ég segi nú ekki að þetta hafi verið neitt gegt skemmtilegt og stíllinn er jafn hræðilegur.