Íslensk króna

Ég var að velta örlítið fyrir mér ástandi krónunnar, núna "á þessum síðustu og verstu".  Hún hefur fallið, er að falla og mun væntanlega falla næstu daga.  Hún er sem sagt í frjálsu falli, eins og spekúlantarnir orða það.  Það hefur veri sagt að ein helsta ástæða þess sé óróleikinn á fjármálamörkuðum.  Þetta er nú allt orðið svo glóbalt.  Þessu hefur verið haldið fram meðal annars af seðlabankastjóra og forsætisráðherra, ef ég man rétt.

Það væri gaman að vita hvernig myntir annarra þjóða í Evrópu sem ekki eru aðilar að evrunni standi sig.  Hvernig standa krónur hinna norðurlandanna gagnvart evrunni.  Hvernig er breska pundið og svissneski frankinn að standa sig á þessum tímum?  Væntanlega á sömu hröðu leið niður á botn, rétt eins og íslenska krónan.

Eða? 

Hversu kúl?

Ég veit ekki.  Smekkurinn er misjafn hjá fólki, sem betur fer.  Mér finnst það lítið kúl að mæta með bert, nánast niður á nafla, þegar maður hittir forsætisráðherra.  Eða er það trendið í dag?

Hvað með grey parið sem keypt dónamyndina en situr uppi með John Travolta og Olivia Newton-John

Ég er ekki alveg að skilja fréttagildið í fréttinni á Vísir.is og Stöð 2 í kvöld um "Klámmynd í stað Grease í Góða hirðinum".  Ég skil ósköp vel að mamman, sem er tæplega þrítug móðir í Reykjanesbæ, þó það komi ekki málinu neitt við, sé nett öskureið yfir því að klámmynd hafi verið í stað Grísmyndarinnar sem hún keypti fyrir dóttur sína.   En að þetta sé frétt, bæði á vefmiðli og líka í sjónvarpi er ég ekki alveg að skilja.  Einhvernvegin stórefa ég að allt hafa farið í "bál og brand" ef myndin Hostel hafi verið í hulstrinu.

Hvað með grey parið sem keypt dónamyndina en situr uppi með John Travolta og Olivia Newton-John, eins settleg og framast getur orðið.... 

Langisjór - fyrir og eftir Landsvirkjun...

Langisjór - fyrir og eftir Landsvirkjun 

Ljósmynd: Glanni

Aftur bak

Þó bakið á mér, og hægri fótur, séu enn að plaga mig hefur tekist að lina sársaukann og óþægindin töluvert með lyfjum.  Nú geng ég á forðalyfjum, ásamt öllum hinum kokteilnum sem ég læt ofan í mig til að þola við.  Ég taldi mig meira að segja það góðan í gærmorgun að ég fór í vinnu.  Það var frábært að hitta samstarfsfólkið og gerði það mikið fyrir sinnið að komast út meðal fólks.  Ég var til hádegis, en þá gat ég hvorki staðið né setið.  Kristín sótti mig og skutlaði mér heim.  Ég gleypti pillur og skreið upp í rúm og mókti þar fram eftir degi.

Ég vona að eitthvað gerist í mínum málum fljótlega.  En þær sögur sem maður hefur heyrt upp á síðkastið eru ekki til þess fallnar að gera mann bjartsýnan.  Fólk hefur þurft að bíða svo mánuðum saman eftir að komast í aðgerð, sem réttara væri að kalla viðgerð, því batinn er svo áþreifanlegur.

Enn meira af sjónvarpspælingum

Mér urðu á stórkostleg mistök í gær.  Svona mistök eiga sér stað annað slagið hjá mér og í hvert skipti verð ég jafn undrandi á mér að hafa ekki gert eitthvað í hlutunum.  Ég eyddi heilum klukkutíma í að horfa á á þáttinn Britain's Next Top Model á Skjá Einum.  Það hefur annað slagið komið fyrir að ég hef séð glefsur úr þessum þætti og í hvert skipt fer um mig aulahrollurinn.  Því get ég ekki skilið það hvernig ég gat horft á heilan þátt af þessu hræðilega drasli í gær.

Eflaust er þetta hroki í mér.  Þessir þættir eiga án efa sama rétt á sér og Sjálfstætt fólk með Jóni Ársæli eða Sunnudagskvöld með Evu Maríu. Þetta er jú bara afþreying. 

Sjónvarpspælingar fyrr og nú

Þó ég sé nú ekki eins gamall og elstu menn muna þá man ég þó eftir því þegar ekkert sjónvarp var á fimmtudagskvöldum og sjónvarpslausum mánuði á sumrin.  Einnig man ég eftir Derrick, Þýskum sakamálaþætti sem sýndur var í áratugi á rúv.  Eftir því sem ég man þá voru þessir þættir bara nokkuð góðir í upphafi.  Sæmileg flétta sem byggði upp ágæta spennu og svo var, ef ég man rétt, allt í lagi leikurinn hjá þeim félögum Horst Tappert sem lék sjálfan Stephan Derrick og Fritz Wepper sem lék Harry Klein, hundtrygga aðstoðarmann hans.  Kannski fannst manni bara allt gott í sjónvarpinu þegar maður var púki.  Eftir því sem ég eltist þóttu mér þættirnir þynnast mikið og fyrir rest var varla heil brú í þeim.  Það sama finnst mér vera að gerast með skosku þættina um Taggart.  Hér áður fyrr, þegar þættirnir voru upp á sitt besta og "sjálfur" Taggart var og hét, voru þetta fínir þættir sem ég hafði nokkuð gaman af.  Í dag er þetta útþynnt og dapurt þriðja flokks efni með oftast nær lélegum söguþræði og arfalöppum leik allra.  Einnig er glatað að þættirnir séu endursýndir á föstudagskvöldum, þegar maður skildi búist við einhverju örlitlu betra sjónvarpsefni.

Ég get lítið annað en tuðað þessa dagana.  Vildi svo gjarnan vera jákvæðari en stemningin í mér er bara því miður ekki meiri en þetta.  Svo er líka allt í lagi að hleypa tuðaranum út annað slagið.  Losa aðeins um hann. 

Brjósklos

Ég fékk úr því skorið í morgun að ég er með myndarlegt brjósklos milli fjórða og fimmta hryggjaliðs, hægra megin.  Eirík, sjúkraþjálfara, leist ekkert á þetta þannig að ég leggst undir hnífinn (eða hvaða græjur verða notaðar) vonandi sem fyrst.  Síðustu daga hef ég innbyrgt svo mikið magn af verkja- og slakandi lyfja að ég held að líkamanum hljóti að þykja nóg um.  En þrátt fyrir það finnst mér þau lítið slá á verkina.

Ég er búinn að vera frá vinnu þessa viku og það lítur nú ekki út fyrir að ég komist í vinnu alveg á næstunni, þó svo maður voni það allra besta.  Ég er svo heppinn að vinna með frábæru fólki sem  brettir bara hærra upp og gengur í hlutina.  

Einhvern tíma sungu þeir Helgi Björns og félagar um hvort pabbar gætu ekki grátið.  Jú, ég held að þeir geti það, þótt þeir reyni að láta lítið bera á því. 

 

Hart í bak

Þetta lítur ekki nógu vel út með bakið á mér.  Öll helgin hefur verið undirlögð í sárum verkjum og veseni.  Í morgun, eftir nær svefnlausa nótt, var ferðinni heitið á slysó.  Þar var tekið á móti mér og ég sprautaður niður með ýmsum efnum, ætli það hafi ekki verið fimm eða sex sprautu sem ég fékk í mig, ýmist í æð, undir húð og beint í vöðva.  Svo lá ég þar á bekk í um tvo tíma meðan lyfin fóru að virka almennilega.  Á heimleiðinni komum við svo við í apóteki til að leysa út skammt til að taka með heim.  Nánara var ekkert farið í þetta.  Bara reynt að komast fyrir verkina, sem gekk kannski ekkert allt of vel, því ég skakklappaðist út af spítalanum.  Mér var sagt að taka því rólega næstu daga.  Ég get ekki beðið eftir því að komast í segulómið á miðvikudaginn og vona að þar komi í ljós hvað það er sem er að hrjá mig svo hægt sé að ganga í það að koma mér í lag sem fyrst.

 

Byssa og bak

Jæja, ætli það sé ekki tími á smá öppdeit.  Veit svo sem ekki hvar ég á að byrja, af mörgu að taka.

Ég hef verið með eindæmum óheppinn með bakið á mér síðustu vikur.  Eftir Hornstrandagönguna (eða í henni) fékk ég einhvern slink á bakið og hef í raun ekki verið góður síðan.  Svo í sumarfríinu gerðist eitthvað enn frekar og nú er það þannig að ég get mig varla hreyft, vaknaði til dæmis í morgun með svo mikla verki í bakinu sem leiddu niður í hægri fót, og sérstaklega hægra hnéð að ég hélt að ég yrði ekki eldri.  Ég rétt náði að staulast inn í eldhús og gleypa í mig tvær íbúfen og tvær panódíl.  Staulaðist svo aftur upp í rúm og náði að hagræða mér þannig að verkurinn var þolandi.  Tveim tímum seinna vaknaði ég aftur við mikinn sársauka, en náði að hagræða mér þannig að þetta var viðunandi.

Ég á tíma myndatöku nk. miðvikudag, maður verður bara að bíta á jaxlinn og láta sig hafa þetta einhvern veginn.  Það verður fínt að mæta í vinnuna á mánudaginn, Ásgrímur lét setja rafmagnsfætur undir borðið mitt, svo nú hef ég möguleika að standa við borðið þegar það hentar mér betur.

En það er nú eitthvað skemmtileg líka hjá mér... ekki bara vol og væl.  Ég lét gamlan draum rætast og keypt mér eina almennilega haglabyssu.  Fyrir valinu varð Beretta ES 100, ítölsk/spænsk hálfsjálfvirk haglabyssa.  Ég hef því miður ekki náð að skjóta almennilega úr henni ennþá, en við Máni skruppum og puðruðum nokkrum skotum út í loftið.  Bara fjör hjá okkur.

Nú er bara að bíða eftir að komast á gæs.  Ég á von um að komast á túnblett og reyna á hvort ég nái í eins og eina eða tvær gæsir.  Og hver veit hvort maður verði einnig svo heppinn að hafa rjúpu um jólin.  Einnig ætlum við bræður að bruna norður í október og fara á svartfugl.  

Það er greinilega nóg um að vera... eins gott að helv... bakið fari að komast í gott lag.