Ójá

Nú fyrir skömmu hlaut Andri Snær Magnason íslensku bókmenntaverðlaunin fyrir bók sína Draumalandið.  Hann er vel að þeim kominn.  Fyrir um mánuði síðan hlaut hann önnur verðlaun fyrir bók sína og má segja að þau verðlaun hafi komið meira á óvart.  Ungir Sjálfstæðismenn veittu honum frelsisverðlaun SUS.  Ákveðið steitment hjá þeim.

Ég held að vel flestir, ef ekki allir, sem lesa bókina með opnum huga, verða fyrir einhverskonar uppljómun og sjá hlutina í öðru ljósi.  En svo eru líka aðrir sem eru með svo rækilega bundið fyrir augun að þeir sjá ekki neitt.  Geta það ekki.  Vilja það ekki. 

Svo eru enn aðrir sem gagnrýna bókin og finna henni allt til foráttu, án þess einu sinni að hafa lesið hana.  Ekki einu sinni opnað hana.  En telja hana þó vera eitt stórt bull.  Hún er það ekki.

Til hamingju Andri.

Ehemm

Þorramatur í hádeginu í dag.  Smakkaðist alveg ljómandi vel.  En maður lætur þetta bara eftir sér einu sinni á ári... ja kannski að maður stelist í hákarl svona við og við.  Ummm.

Kúkur í lauginni

Eins og alla daga þá skellti ég mér í ræktina eftir vinnu.  Gott að taka vel á því og puða almennilega.  Nú brá svo við að ég var spurður hvor ég ætlaði nokkuð í laugina, þegar ég sýndi laugarskírteinið.  Og áður en ég gat svarað almennilega var mér tjáð að útilaugin væri lokuð.  Einhver hafði skitið í hana. 

Ég púlaði eins og vitlaus maður.

Tafs og þú veist, þúst

Í fyrradag var þáttur á RÚV um íslensku tónlistarverðlaunin.  Þar voru kynntir þeir listamenn sem tilnefndir eru sem bjartasta vonin.  Það var gaman að hlusta á pælingar þeirra um sína tónlist og hvað þau eru að gera.  En það sem mér þótti einna skemmtilegast við þessi viðtöl, var hversu vel þau komust frá sínu.  Pétur Ben, Elfa Rún og strákarnir í Jakobínurínu voru ekki tafsandi eða stamandi, segjandi sömu orðin aftur og aftur; þúst (þú veist). 

Það er allt of algeng að viðmælendur í útvarpi og sjónvarpi geta ekki orðað hugsun sína á einfaldan hátt, heldur hnoða saman vitinu / leysunni og binda, með ýmiskonar tafsi og þú veist, þúst.

Örlítið

Lagði Esju undir fót fyrripartinn í dag.  58 mínútur upp að Steini.  Ánægður með það.  Nú er bara að bæta það enn betur. 

Frostið var að fara úr henni, frekar drullug fyrir vikið.  En þetta var fínasti sunnudagsgöngutúr.

Matreiðsluþættir

Eitt skemmtilegasta sjónvarpsefni sem ég horfi á, af því litla sem ég horfi á í sjónvarpi, eru matreiðsluþættir.  En síðustu eitt til tvö ár hefur mér þótt þættir á borð við Nigellu og Jamie Oliver vera orðnir heldur yfirdrifnir.  Reyndar hefur blessunin hún Nigella alltaf farið frekar  í taugarnar á mér.  Ég er ekki alveg að fatta þetta með að vera með fingurna í matnum og yfirdrifin látalæti.  Svo eru reyndar oft uppskriftirnar lítið spennandi hjá henni.  En það leynist einn og einn moli sem gerir það að verkum að ég sit og horfi á herlegheitin.  Jamie Oliver er dálítill töffari en á það til að vera yfirdrifinn en uppskriftirnar hjá honum er meira spennandi og áhugaverðari.

Álverið í Straumsvík

Rannveig Rist segir það það sé ekkert að marka niðurstöðu könnunar sem var gerð meðal Hafnfirðinga fyrir jól, þar sem spurt var hvort svarendur væru með eða móti álverinu.  51% voru á móti.  Það er ekkert að marka því nú er komið breytt deiliskipulag sem á að kjósa um.  Getur ekki verið að Hafnfirðingar séu hreinlega á móti stækkun Álversins.  Það má lengi berja höfðinu við steininn.  Ég er með kúlu.

Helgi

Þetta var fín helgi.  Á föstudagskvöldinu var okkur boðið á frumsýningu Foreldra.  Fínasta mynd og strákurinn að standa sig virkilega vel.  Myndin var kannski ekki gallalaus.  Það hefið mátt nostra við klippingu og hljóð.  En sögurnar og leikurinn var góður. 

Laugardagurinn fór í ýmistlegt stúss og örlitla leti, gott í bland.  Og í gær var svo Esjuganga.  Fórum upp að Steini.  Veðrið var alveg frábært.  Dálítið frost, nánast logn og útsýnið eins og best verður á kosið.  Ef veðrið verður skaplegt næstu helgi, fer ég alla leið.  Þegar heim var komið var þeyttur rjómi, búið til súkkulaði og bakaðar vöfflur.  Svona eiga sunnudagar að vera.

Foreldrar

Enn og aftur gratúlera ég Vesturportara.  Ekki annað hægt.  Þið eruð frábær.

Upp á fjöll eða út í buskann

Ég sat áhugaverðan fund í morgun í vinnunni sem er svo sem ekki í frásögu færandi.  Það kemur fyrir að ég sitji fundi og ekkert meira um það að segja.  Gluggatjöldin voru dregin frá og útsýnið ofan af efstu hæð, þar sem fundurnn var,  er dásamlegt.  Sólin var að koma upp og byrja að skína á Esjuna, Vífilsfellið í allri sinni dýrð og Bláfjöllin að byrja að baðast í sólinni.  Og ég sat inni.  Þá allt í einu og óforvarindis hugsaði ég með mér - hvað í ósköpunum er ég að gera.  Af hverju kem ég mér ekki út.  Á þetta við mig að sitja á krumpunni alla daga teljandi baunir?  En þetta var bara skot og eftir nokkur andartök var ég kominn aftur niður á jörðina - en mig langði út.

Gönguskórnir fengu spesíal trítment í kvöld, g-vax og strokur.