Bocelli

Þegar ég vil gera vel við eyrað á mér vel ég klassíska tónlist.  Skelli Ipodnum í Bose græjuna og tjúnna dálítið upp.  Ekki of mikið.  Less is more. 

Ég nýt klassískra verka, sama hvort þau eru eftir Beethoven, Mozart eða Chopin. Shubert eða Bizet, Puccini, Verdi eða einhvern annan.  Ég nýt þess að hlusta á fallegan flutning.  

Filharmonían í London, margar Sinfóníuhljómsveitir, svo sem okkar íslendinga, eru  virkilega góðar.  Ýmsir einsöngvarar hafa einnig heillað mig.  Ég er alltaf dálítið veikur fyrir tenórum, enda spanna þeir sviðið, oft á tíðum líkt og James Bond, hann er út um allt.  Þetta gera tenórar á allt annan hátt en til dæmis barítónar sem mér finnst oft hafa fyllra raddsvið.  En nú er ég kominn langt út fyrir það sem ég þykist vita og veit.

Tilefni þessara skrifa minna er gagnrýni sem birtist í Blaðinu 24 Stundir í gær.  Um tónleika Andreas Bocellis í Egilshöllinni sl. miðvikudag.  Blaðamaðurinn gefur tónleikunum þrjár og hálfa stjörnu en mér er alveg fyrirmunað að átta mig á, í hvert þessar stjörnur fara, því það sem hann leggur áherslu á, er allt annað en flutningurinn.  Hann er uppfullur að því að finna að umferðarstjórnun, fyllibyttum og síðast en ekki síst er hann pirraður.  Ég held að hann hafi verið mjög illa fyrir kallaður og hefði þess vegna ekki átt að taka það að sér að gagnrýna tónleikana.

Einhverjar mínar bestu stundir með Andrea Bocelli eru á aðventunni.  Ég hlusta þá á diskinn Sacred Arias. Ég nýt þess að hlusta á víðfema rödd hans í hverri aríunni á fætur annarri.  Þar nýtur rödd hans sín til fulls.  Einnig fæ ég gæsahúð oftar.  Til dæmis þegar ég heyrii Nessun Dorma, O sole mio nú eða annað stórtenórstykkið, ég fyllist lotningu og nýt þess eins að hlusta á rödd sem ræður yfir tækni en er á sama tíma látlaus.

Athugasemdir

[Hulla (IP-tala skráð) 3.11.2007 kl. 16:18]

Ég er bara sammála þér með klassíska tónlist. Þó ég hafi ekkert vit á henni.
Bara þetta að vera karl og barnlaus í sólarhring og hafa húsið útaf fyrir mig og kisurnar mína. Fá mér rauðvín (þó sé vinna á morgunn) og hlusta á Bubba... nei grín, Haydn. Bara geðveikt.

Annars var ég að finna Big country á youtube um daginn og það minnir mig alltaf á þig???
Víkingur sagði að hann hefði spilað það voða mikið, en mér dettur bara þú í hug þegar ég hlusta á það. svo ég fann út að þú hlýtur að hafa hlustað á það meðan ég sá til...
Fyndið

Annars var æðislegt að fá hann litla bróður þinn hingað í heimsókn. Hann er sama perlan og alltaf.

Góða helgi (eða það sem er eftir af henni)