That's why they call me Mister Fahrenheit

Ég á það til að vera skelfilega pirraður og látið smávægilegustu smámuni fara í taugarnar á mér.  N1 herferðin er svona pirrings.  Heilu opnurnar í dagblöðunum með mynd sem búið er að afbaka og skemma.  Sjónvarpsauglýsingin er svo illa stolin frá Póstinum (allur pakkinn) að maður fer hjá sér og aumingjahrollurinn gerir nánast út af við mann.  Það eina sem er gott við þá auglýsingu og heldur henni uppi er Queen, Don't stop me now.

Annars er maður bara nokkuð sprækur.  Síðustu vikur hef ég skrönglast út og joggað dálítið.  Þrisvar til fjórum sinnum í viku eða svo.  Þetta er hluti af planinu fyrir Glerárdalshringinn.  Ég held að það sé betra að vera í þokkalegu formi.  Nenni ekki að fara þetta á hörkunni, japplandi á jöxlunum.  Vill frekar fara með innistæðu í farteskinu. 

Svona að lokum langar mig til að benda á einn frábæran pistil eftir Ármann Jakobsson.