Ullarsokkur

Í dag skaust ég úr vinnunni og í apótekið.  Stuttur skreppur.  Þegar ég kom út skein sólin beint á mig.  Ég gekk af stað og fór að hugsa hvers vegna í ósköpunum ég væri að vinna innandyra.  Þessar hugsanir koma alltaf upp í hugann um þetta leyti árs og magnast fram eftir vori.  Þá dreymir mig um að snúa við blaðinu og byrja upp á nýtt.  Gera eitthvað allt annað en það sem ég starfa við.  Helst koma mér í góða vinnu utandyra.  Þetta ágerist fram eftir sumri og  bráir ekki af mér fyrr en seint á haustin.   Eftir sumarfrí.  Eftir sem svarar einni góðri meðgöngu.  Sem fer jafnvel fram yfir.

Þessa dagana er ég að glugga í ferðalýsingu Páls Ásgeirs um Laugarveginn.  Vísarar stefna á að fara næsta sumar og ef vel stendur á göngum hjá mér stefni ég á að skella mér.  Ég fór þessa leið sumarið 2005 og lofaði mér þá að fara aftur.

Ég er dálítill ullarsokkur, svona inn við beinið allavegana.